WIELCY KRESOWIACY - KAZIMIERZ WIERZYŃSKI
27 SIERPNIA 1894 ROKU W DROHOBYCZU URODZIŁ SIĘ KAZIMIERZ WIERZYŃSKI – PATRIOTA PISARZ, POETA I KRYTYK TEATRALNY.
Był głosem polskiej emigracji. Skamandryta. Nazywany poetą wolności, wrażliwym duchem narodu, którym napełniał serca Polaków.
Kazimierz Wierzyński urodził się 27 sierpnia 1894 roku w Drohobyczu. Był synem Andrzeja Wirstleina-Wierzyńskiego i Felicji z Dunin-Wąsowiczów. Dzieciństwo spędził w Stryju. Ukończył słynne gimnazjum klasyczne w Stryju, gdzie w 1912 roku uzyskał maturę. Jeszcze pod nazwiskiem Wirstlein rozpoczął studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, gdzie angażował się w ruchu niepodległościowym. Zadebiutował w 1913 roku wierszem „Hej, kiedyż, kiedyż”, w drohobyckiej jednodniówce „1863”. Po wybuchu I wojny światowej jako ochotnik wstąpił do Polskiego Legionu Wschodniego, dowodzonego przez generała Józefa Hallera. 7 lipca 1915 roku w bitwie pod Kraśnikiem trafił do niewoli rosyjskiej. W styczniu 1918 roku, zbiegł z obozu i pod panieńskim nazwiskiem matki ukrywał się w Kijowie, gdzie wstąpił do tajnej Polskiej Organizacji Wojskowej. Po odzyskaniu niepodległości wrócił do Warszawy, Współpracował z pismem młodzieży akademickiej „Pro Arte et Studio”. Wraz z Antonim Słonimskim, Julianem Tuwimem, Janem Lechoniem i Jarosławem Iwaszkiewiczem był współzałożycielem grupy poetyckiej „Skamander”. W czasie wojny bolszewickiej, był oficerem do spraw propagandy.
Po zakończeniu wojny po krótkim pobycie w Szwajcarii i we Francji, zamieszkał w Warszawie. W 1923 roku ożenił się z aktorką Bronisławą Kojałłowicz. W 1928 roku na IX Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Amsterdamie zdobył złoty medal w konkursie literackim.
Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku z zespołem redakcyjnym „Gazety Polskiej”, przedostał się do Francji, a następnie przez Portugalię i Brazylię do Stanów Zjednoczonych. W 1943 roku był założycielem i członkiem komitetu redakcyjnego „Tygodnika Polskiego” w Nowym Jorku. Swym zaangażowaniem społecznym, oraz twórczością wspierał Polaków w Ojczyźnie. Współpracował z Radiem Wolna Europa. W 1964 roku zamieszkał w Londynie.
Zmarł 13 lutego 1969 roku w szpitalu St. George’s.. Jego prochy 15 kwietnia 1978 zostały sprowadzone do Polski i złożone na Starych Powązkach w Warszawie w alei zasłużonych.
Fot: autor anonimowy, domena publiczna.
