MATKA BOŻA ŁASKAWA – ŚLICZNA GWIAZDA LWOWA cz-III
Pierwszym miejscem, które przybysze odwiedzają we Lwowie, jest zawsze Katedra – sanktuarium Matki Bożej Łaskawej i Jezusa Miłosiernego. Nieprzerwanie przed cudownym obrazem Maryi – Ślicznej Gwiazdy Lwowa – zanoszone są prośby i błagania. Ta rzeka próśb i łask płynie od wieków do dziś.
Być w Katedrze lwowskiej, usiąść w wiekowych stallach, podnieść wzrok na Matkę Bożą Łaskawą, zapłakać i powierzyć Jej swoje życie to marzenie wszystkich, którzy choć raz to doświadczyli. To marzenie tych, którzy wciąż na tę chwilę z wiarą czekają.
KRÓL JAN KAZIMIERZ W BITWIE POD BERESTECZKIEM
Bitwa pod Beresteczkiem na Wołyniu była jedna z największych bitew w ówczesnej Europie. Rozegrała się w dniach 28 czerwca – 10 lipca 1651 roku w trakcie powstania chmielnickiego. Polacy dowodzenii byli przez króla Jana Kazimierza, który miał przy sobie niezawodną w boju jazdę konną księcia Jeremiego Wiśniowieckiego Po drugiej stronie stanął na czele wojsk kozacko-tatarskich stanęli hetman Bohdan Chmielnicki i chan Islam III. Jan Kazimierz odniósł w bitwie wielkie zwycięstwo zmuszając Kozaków i Tatarów do ucieczki. Król Jan Kazimierz wyruszył do Lwowa, podziękować za zwycięstwo Matce Boskiej Łaskawej. W katedrze lwowskiej nakazał w kaplicy Domagaliczowskiej śpiewać uroczyste Te Deum. Po czym przyklęknął przed wizerunkiem Matki Bożej i z wdzięczności za zwycięstwo i powrót do zdrowia złożył przed nim jedną z chorągwi zdobytych na wrogach. Po tym geście króla rycerstwo złożyło kolejnych 15 chorągwi.
ŚLUBY LWOWSKIE JANA KAZIMIERZA
Król Jan Kazimierz, powracając do kraju ze Śląska, w oktawę Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie 1 kwietnia 1656 roku, w sobotę, przyklęknąwszy na pierwszym stopniu ołtarza, z wielką pokorą złożył w Katedrze śluby przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej, który na tę uroczystość przeniesiono z kaplicy Domagaliczowskiej do ołtarza głównego. Tekst przygotował jezuita Andrzej Bobola. Król w obecności nuncjusza papieskiego Piotra Vidoniego, duchowieństwa, dygnitarzy koronnych i litewskich oraz zgromadzonych licznie wiernych obrał Matkę Bożą na Królową Korony Polskiej i oddał Ojczyznę w Jej szczególną opiekę: Wielka Boga-Człowieka Matko, Panno Najświętsza! Ja, Jan Kazimierz, z łaski Syna Twego, Króla królów i Pana mego, i z Twego miłosierdzia król, upadłszy do stóp Twoich najświętszych, Ciebie dziś za opiekunkę moją i za Królową królestwa mojego obieram. I siebie, i moje królestwo Polskie, księstwo Litewskie, Ruskie, Pruskie, Mazowieckie, Żmudzkie, Inflanckie i Czernihowskie, wojska obydwu narodów i lud cały Twojej osobliwej opiece i obronie polecam.
Jako wotum monarcha zawiesił przy obrazie Matki Bożej chorągiew zdobytą na Szwedach. Ślub króla dał narodowi wielką wiarę, a rycerstwu męstwo. Świadkiem ślubów Jana Kazimierza był arcybiskup lwowski Jan Tarnowski (1654–1669).
Ryszard Fraczek
Na podstawie albumu
BAZYLIKA METROPOLITALNA OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO WE LWOWIE.
- DZIEJE - HISTORIA- WSPÓLNOTA.
