MATKA BOŻA ŁASKAWA – ŚLICZNA GWIAZDA LWOWA CZ -2
Pierwszym miejscem, które przybysze odwiedzają we Lwowie, jest zawsze Katedra – sanktuarium Matki Bożej Łaskawej i Jezusa Miłosiernego. Nieprzerwanie przed cudownym obrazem Maryi – Ślicznej Gwiazdy Lwowa – zanoszone są prośby i błagania. Ta rzeka próśb i łask płynie od wieków do dziś.
Być w Katedrze lwowskiej, usiąść w wiekowych stallach, podnieść wzrok na Matkę Bożą Łaskawą, zapłakać i powierzyć Jej swoje życie to marzenie wszystkich, którzy choć raz to doświadczyli. To marzenie tych, którzy wciąż na tę chwilę z wiarą czekają.
OBLĘŻENIE LWOWA
Wobec ciągle rosnącej liczby czcicieli wizerunku MB Łaskawej zaistniała potrzeba budowy dużej kaplicy. Chętnych fundatorów nie brakowało. Wywiązał się wręcz spór o pierwszeństwo przy budowie pomiędzy Jakubem Gidelczykiem, doktorem medycyny, konsulem, mężem Jadwigi Domagaliczówny, a bratem zmarłej Katarzyny, Janem Domagaliczem, adwokatem Władysława IV. Spór rozstrzygnął konsystorz. Jakub Gidelczyk wraz z żoną ufundował pierwszą kaplicę, zwaną Wolfowiczów. Drugą kaplicę, zwaną Domagaliczowską, wzniosło rodzeństwo Domagaliczów. Następca Grochowskiego, arcybiskup Mikołaj Krosnowski (1645–1653), 21 listopada 1645 roku w uroczystej procesji ulicami Lwowa przeniósł cudowny obraz z kaplicy Rajeckiej do wybudowanej kaplicy Domagaliczowskiej, gdzie obraz pozostał przez następne 120 lat .
W 1648 roku Bohdan Chmielnicki z Tuhaj-Bejem podeszli pod Lwów i rozpoczęli oblężenie miasta. Lwowianie przyczynili się znacznie do uratowania grodu. Liczni mieszczanie zbierali się na modlitwach przed wizerunkiem Maryi. Z wdzięczności Matce Bożej Łaskawej za ocalenie umieścili w kaplicy Domagaliczowskiej upamiętniającą to wydarzenie srebrną tablicę z napisem: Maryę straszną, jak zastęp wojsk uszykowanych, poczuli Tatarzy i Kozacy zbuntowani, a senat i lud lwowski uznaje i kornie wielbi w oswobodzeniu miasta od oblężenia.
W następnym roku, po zwycięskiej bitwie pod Zborowem i zawarciu 17 sierpnia 1649 roku ugody zborowskiej, Jan Kazimierz polecił odprawić w Katedrze nabożeństwo dziękczynne za szczęśliwe zakończenie wyprawy. Wacław Kawecki, porucznik chorągwi książąt Czartoryskich, w imieniu wojska obleganego przez nieprzyjaciela w Zbarażu, ofiarował lampę srebrną z inskrypcją, że przyczynie Najświętszej Panny w tutejszym obrazie zawdzięcza wojsko polskie swój ratunek.
Mieszkańcy Lwowa jeszcze raz, 21 listopada 1649 roku, złożyli jako wotum przed cudownym wizerunkiem Maryi drugą tablicę srebrną z wyrytym na niej obrazem miasta oraz złotą różą.
Ryszard Fraczek
Na podstawie albumu
BAZYLIKA METROPOLITALNA OBRZĄDKU ŁACIŃSKIEGO WE LWOWIE.
- DZIEJE - HISTORIA- WSPÓLNOTA.