Była niskiego wzrostu. Mawiała ...taki już mój los, że Pan Bóg zamiast wzrostu dał mi głos. Śpiewała utwory Mariana Hemara, .Julian Tuwima, Emanuela Szlechtera, Jerzego Jurandota

Znana z piosenek "Kiedy znów zakwitną białe łzy", "Nikt, tylko ty", "To ta pierwsza miłość, "Tyle jest miast”.

Zofia Terné, właściwie Wiera Chajter urodziła się 3 lutego 1909 roku w Równym na Wołyniu w rodzinie żydowskiej. Była córką Jakuba Chajtera i Barbary z Markiewiczów. Kształciła się w Lwowie w słynnym Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego w klasie fortepianu i śpiewu solowego. Debiutowała piosenką „Tyle jest miast”. Słowa specjalnie dla Zofii napisał Marian Hemar.

23 czerwca 1927 roku zdała egzamin ZASP-u. Przez cztery lata współpracowała w Warszawie z teatrzykiem Qui Pro Quo do czasu jego rozwiązania. Współpracowała z warszawskimi kabaretami i teatrzykami – m.in. Banda, Stara Banda, Cyrulik Warszawski. Zagrała też w kilku filmach muzycznych. Śpiewała w radiu, oraz nagrywała płyty studyjne. Współpracowała m.in. z amerykańską wytwórnią Columbia. Zagrała również w filmach "Córka generała Pankratowa" i "Parada Warszawy". Ostatni raz przed publicznością wystąpiła w teatrzyku Figaro 2 września 1939 roku.

W październiku 1940 roku została aresztowana przez Niemców i otrzymała nakaz powrotu do rodzinnego Równego. Przygarnął artystkę Konrad Tom do prowadzonego we Lwowie polskiego Teatru Miniatur. Wkrótce Zofia Terné wstąpiła w 2 Korpusu Polskiego generała Władysława Andersa, gdzie grała i śpiewała w zespole artystycznym. Jesienią 1945 roku trafiła do Anglii, gdzie włączyła się w życie polskiej emigracji. Występowała w polskich kabaretach, ponownie współpracowała z Marianem Hemarem. Jeździła po całym świecie gdzie grała i występowała najczęściej na estradach polonijnych. Wyszła za mąż za artystę malarza Stanisław Mikułę, pochodzącego ze Lwowa. Współpracowała z sekcją polską BBC i Radiem Wolna Europa. Po konie życia była samotna. Zmarła 17 sierpnia 1987 roku w Londynie i tam została pochowana. Spoczywa na cmentarzu North Sheen.

Fot: Edward Hartwig, domena publiczna - NAC